اَبَر رایانه ی من در راه است!

خیلی وقت ها پیش آمده است که یک چیزی مد شود،مثل کامپیوتر،موبایل،گوشی لمسی،تبلت،کفش تابستانی،پلی استیشن و خیلی چیزهای دیگر.آن موقع که SEGA مد شده بود خوب یادم است.خیلی ها خریدند.اما ما نخریدیم.نداشتنش حسی بود شبیه حسرت وسر خوردگی و گاها طعنه به اینکه هی فلانی!شما از ما پایین تر هستید که SEGA نداریدو از این دست کل کل ها و باکلاس بازی های بعضی های توی دوران کودکی.چند مدت به همین شکل گذشت اما خب همینطور هم نماند.کامپیوتر آمد.ما اول از همه ی فامیل و آشنا ها کامپیوتر خریدیم.شدیم کله گنده شدیم با کلاس.حالا نوبت ما بود فیس بدهیم.پز بدهیم و ذوف کنیم.همان کامپیوتر باعث شد تا ابد مثلا !شاخ بمانیم.یک مرحله از بقیه جلوبیفتیم.وقتی بقیه 1100 داشتند ما سونی اریکسون خریدیم و وقتی بقیه کوربی2 سامسونگ داشتند ما تبلت بخریم.توی یک ماه گذشته زهرای20 ساله،شیوای24ساله و فاطمه ی 22 ساله ازدواج کرده اند.حال و هوای آن روزهای بدون پلی استیشن را دارم.نمی دانم شاید به زودی نوبت شاخ شدن برسد!

بدانید...