کلبه ی دنج

بالاخره بعد از کلی انتظار،اثاث کشی کردم و آمدم اتاق طبقه ی پایین.توی اتاقی که با وسایلش همه و همه برای من است.جایی که می خواهم شروع کنم به درس خواندن.به نوشتن این پایان نامه لعنتی و مضحک و چله افتاده.جایی که برای تنهایی هایم باشد.جایی که بتوانم با خیالت راحت برگه آچار های طراحی و نقاشی شده ام را به دیوار بچسبانم.خیاطی کنم.ساعتها به طور آماتور و خود آموز سنتور و پیانو بزنم کسی نگوید صدای سازت روی اعصاب است.جایی که دوست داشتنی ترین و دلچسب ترین زمستان ها پشت پنجره اش خودنمایی می کند.حالا باید بنشینم و نگاهم کنم که چطور و از کجا شروع کنم برای نوشتن و خواندن برای ادامه دادن این زندگی سخت و سراسر رنج و بی دلخوشی.توی این پاییز و زمستان پراز تنهایی،می چسبد کنار پنجره ی اتاق و بخاری قدیمی عمود شده به ضلع پنجره روی صندلی بنشینی از گرمای شیرکاکائوی داغ و بخاری و سرما وبرف ریز ریز و سکوت پشت پنجره لذت ببری